Het Gat van Afrika

Vanaf 2003 ben ik vrij obsessief bezig geweest met een verhaal:  Bastaard (voorheen: Het Gat van Afrika)

Ik was gefascineerd geraakt door een reis, in de negentiende eeuw ondernomen door 2 Duitsers, dwars door Afrika. Het doel was cuaveschelpen die voor het oprapen liggen aan de oostkust te verplaatsen naar de westkust waar ze in die tijd een wettig betaalmiddel waren.

Nu ik erover nadenk weet ik al niet meer in hoeverre deze aanleiding echt klopt- de fantasie is ook hier wellicht mee aan de loop gegaan. De 2 Duitsers heb ik in ieder geval vervangen door Louis en zijn Franse vriendin Snol, die geen andere uitweg ziet dan met Louis mee te gaan naar Afrika nadat hij haar pooier overhoop heeft gestoken.

Ze gaan op zoek naar Louis` oude vriend Robson die ze het voorstel met de cuaveschelpen doet.

Kortom: een complex verhaal bol staand van de pretenties. Nou ben ik daar niet vies van maar ik kwam er niet uit.

Vooral eigenlijk omdat ik gaandeweg niet meer in het plot geloofde: een nogal ruige verkrachtingsscène waarin de boel duidelijk werd. Paul Teng trok me uiteindelijk over de streep door voor te stellen het verhaal te verzachten. Toen begreep ik: stoppen. Want `n verhaal verzachten kan niet, dan moet je een ander verhaal vertellen. Kortom: mijn eigen `unvollendete`. Ik heb er (toch nog) tien pagina`s van uitgewerkt.

Zeg nooit nooit. Vanaf  juni 2021 ben ik weer met het verhaal bezig.  Veel snoeien vooral en  ik herschrijf het scenario. En het verhaal heeft een nieuwe titel: BASTAARD. De opnieuw bewerkte pagina`s, van kleur voorzien, zie je hieronder.